Pustynia Miast
Pustynia Miast jest ruchem młodzieży katolickiej, która odpowiadając na wezwanie Ojca Świętego pragnie włączyć się w dzieło Nowej Ewangelizacji.
Od kilku lat wędrujemy w czasie wakacyjnym po różnych miastach Polski, głosząc na rynkach, osiedlach, w szpitalach, w Domach Opieki Społecznej, w Domach Dziecka, w więzieniach, poprawczakach, na koncertach rockowych Chwałę JEZUSA CHRYSTUSA.
ODWAGA
- Nigdy nie boisz się świadczyć z odwagą o miłości Twojego Boga!
- Pozbywasz się strachu ze swojego serca, nie boisz się ludzi z “trudnych środowisk” Kroczysz śmiało w ich towarzystwo, niosąc w sercu Dobrą Nowinę!
- Dajesz świadectwo zarówno we wspólnocie, jak i w swoim środowisku!
RADOŚĆ
- Jesteś autentyczny! Swoim zachowaniem ukazujesz radość płynącą z życia z Bogiem!
- Zawsze patrzysz optymistycznie! Znajdujesz rozwiązania problemów!
- Ks. Bosko mawiał “Szatan boi się ludzi radosnych”. Niech szatan się Ciebie boi!
MOC DUCHA
- Czerpiesz moc Ducha z sakramentów i osobistej modlitwy!
- Jesteś otwarty na dary i charyzmaty Ducha Świętego!
- Jesteś świadomy, że sam nic nie zdziałasz! Jedynie we wspólnocie z Bogiem i ludźmi jesteś użyteczny!
- formacyjny: osobista praca nad sobą
- ewangelizacyjny; głoszenie Dobrej Nowiny
- Struktury organizacyjne
- każda wspólnota działa przy swojej parafii
- opiekunem duchowym jest kapłan pracujący aktualnie w parafii
- wspólnota lokalna uczestniczy w cotygodniowych spotkaniach formacyjnych, prowadzonych przez animatorów grupowych
- każda wspólnota bierze udział w kwartalnym Ogólnopolskim Dniu Wspólnoty Pustyni Miast
- całoroczna praca formacyjno-ewangelizacyjna służy przygotowaniu wakacyjnej akcji Pustyni Miast i założeniu nowych wspólnot w ciągu pracy rocznej wspólnota lokalna realizuje tzw. zadania ewangelizacyjne, poprzez które prowadzi zorganizowaną działalność ewangelizacyjną
- Pustynią Miast jako wspólnotą lokalną kieruje Rada Animatorów wraz z opiekunem duchowym
“Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje imię, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20)
Pustynia Miast jest dla mnie miejscem, gdzie czuję się prawdziwie potrzebny.
Wiem, że razem, we wspólnocie nic mi nie grozi. Wspólnota ta pozwala na nieprawdopodobne doświadczenie opatrzności Ducha Świętego. Na akcję wakacyjną nie zabieramy niczego, oprócz najpotrzebniejszych rzeczy, w myśl słów naszego hymnu: “Nie warto na drogę tę sandałów i płaszcza zabierać. Nie trzeba nam srebra brać, o dach nad głową zabiegać”.
Przez 11 dni żyjemy dzięki opiece dobroczyńców, którzy przyjmują nas do swoich domów na posiłki, ale przede wszystkim rozmowę i wspólne spędzenie czasu. Śpimy w szkołach, działamy bardzo spontanicznie. Przyjeżdżając do danego miasta poszukujemy miejsc, które powinniśmy odwiedzić. Hospicja, domy dziecka, szpitale, więzienia to miejsca, gdzie trudno komukolwiek mówić o Bogu. Tam właśnie pojawia się Pustynia Miast. Polecam ją każdemu, kto pragnie być “Oficjalnym Chuliganem Jezusa Chrystusa”, wychodzić poza schematy, łamać stereotypy i świadczyć o tym, że Kościół to także ludzie młodzi!
Wojciech Glugla