SWE – o nas

Myśl powstania wspólnot SPE zawiązała się w dniach pielgrzymowania młodych w 1991 roku na Jasną Górę, gdzie odbywało się VI spotkanie młodych całego świata z PIOTREM NASZYCH CZASÓW – JANEM PAWŁEM II. Do Częstochowy idzie wśród innych pielgrzymka koszalińsko-kołobrzeska. Grupa dziewiąta tej pielgrzymki to błękitna grupa salezjanów. Jej uczestnicy na postojach zamiast odpoczywać pląsają wciągając do Bożej zabawy mieszkańców. Kwatermistrzowie błękitnych- klerycy Darek Presnal i Leszek Zioła-w miejscowości Obora postanawiają stworzyć młodzieżową pielgrzymke, która na trasie będzie ewangelizować. Rok 1992 w Szczańcu spotyka się 180 młodych ludzi. Rusza Salezjańska Pielgrzymka Ewangelizacyjna. Od tej pory pielgrzymowanie zmieniło swe oblicze.

Oprócz tradycyjnych cech, jakie charakteryzują każdą pielgrzymkę, salezjanie i młodzież z SPE postanowiła wszystkim napotkanym na trasie ludziom głosić z nowym zapałem i nowymi środkami Dobrą Nowinę.

Na ulicach i rynkach miast, przez które pielgrzymowano, wystawiano inscenizacje teatralne, organizowano koncerty piosenek religijnych, zabawy dla dzieci, a w miejscach noclegowych urządzano Apele Jasnogórskie połączone z przedstawieniami, czasem świadectwami. Właśnie ta radość ewangelizacji, spontaniczność i pogoda ducha, gdy po całym dniu wędrówki młodzież zamiast odpoczywać, spędza czas na zabawie i modlitwie z mieszkańcami, stała się cechą wyróżniającą SPE spośród wszystkich innych pielgrzymek. Pomysł na taką pielgrzymkę okazał się niezwykle trafny. Jak grzyby po deszczu w całym kraju zaczęły powstawać nowe wspólnoty.

Kilka lat później w głowach moderatorów zrodził się nowy pomysł, aby doświadczenia i formę z pielgrzymkowych ewangelizacji przenieść na rekolekcje młodzieżowe, które odbywałyby się w losowo wybranych miastach. Do pierwszej takiej akcji zaproszono trzydziestoosobową grupę animatorów SPE. Stali się oni założycielami nowego ruchu, który nazwano Pustynią Miast.

Wkrótce wyruszono do pierwszych miejscowości. Organizowano spotkania ewangelizacyjne na osiedlach, placach, ulicach, odwiedzano szpitale, domy dziecka, więzienia. I działy się cuda… Do Pustyni Miast przyłączała się młodzież napotykana w czasie ewangelizacji na osiedlowych boiskach, przy budkach z piwem, na rockowych koncertach, czy na niedzielnych Mszach świętych.

Podstawowym zadaniem wspólnot Salezjańskiej Pielgrzymki Ewangelizacyjnej jest pogłębianie wiary przez zrzeszoną w niej młodzież oraz ewangelizacja wszystkich, których spotykamy na swojej drodze. A to wyjątkowa ewangelizacja, którą zapoczątkował święty Jan Bosco. To właśnie On wpadł na pomysł, że najskuteczniej głosić Dobrą Nowinę wśród młodych ludzi przy pomocy samej młodzieży. Ksiądz Bosco oparł się na założeniu, że młodzieży łatwiej (niż osobom duchownym) nawiązać znajomości i kontakty wśród swoich rówieśników. I właśnie ta łatwość nawiązywania przyjaźni, oparta na takim samym sposobie myślenia, wspólnych zainteresowaniach oraz podobnym sposobie życia, posłużyć miała za podstawę do rozpoczęcia ewangelizacji. Ewangelizacji, która nie opiera się na „prawieniu kazań”, lecz na dawaniu świadectwa własną postawą i życiem. Poruszając w rozmowach zagadnienia wiary, otwarcie i odważnie przyznając się do niej, uczestnicząc w eucharystii, czy też przez tak banalny gest jak przeżegnanie się przed posiłkiem, młodzi ludzie w swoim towarzystwie zasiewają „ziarno”. Ziarno, które ma ukazać, że wiara nie jest czymś wstydliwym, lecz drogą do radości i wewnętrznego spokoju ducha.

Jest także nadzieją, że zawsze jest ktoś, kto cię kocha bez względu na uczynki. Ktoś, kto zawsze przyjmie cię z otwartymi ramionami. Wspólnoty SPE są otwarte na wszystkich młodych ludzi, którzy chcą pogłębić swoją wiarę lub po prostu szukają odpowiedzi na nurtujące je pytania. W trakcie całorocznej pracy formacyjnej we wspólnotach, rozważając fragmenty Pisma Świętego i opierając się na doświadczeniu innych członków wspólnoty łatwiej uporać się ze swoimi problemami.

Specyficzna atmosfera panująca we wspólnocie, atmosfera radości z samego faktu bycia razem, zaufania i tolerancji, jest najlepszym elementem spajającym młodzież i pobudzającym ją do dalszego działania i nawiązywania jeszcze głębszych relacji. Spędzając wspólnie czas, dzieląc się swoimi problemami i radosnymi chwilami, grupa staje się prawie rodziną, która potrafi bezinteresownie się wspierać. Kulminacją i podsumowaniem całego roku działalności wspólnot SPE jest piesza pielgrzymka na Jasną Górę, jednak to tylko kilkanaście dni w roku, (mimo że niesamowicie ważnych). Najwięcej wysiłku wspólnoty poświęcają na aktywną pracę w swoich parafiach.

Istotną cechą wspólnot SWE jest to, że to właśnie sama młodzież przygotowuje i realizuje własne pomysły. W swoich parafiach prowadzą zajęcia dla dzieci i młodzieży, animują Msze święte, czuwania, adoracje, pomagają w prowadzeniu rekolekcji… Służą wszędzie tam, gdzie mogą tę pomoc zaoferować.

Oprócz działalności lokalnej podejmowane są również akcje o szerszym zasięgu. Wspólnoty z ruchu SWE animują grupę w salezjańskiej pielgrzymce Suwałki – Ostra Brama. Pustynia Miast była jedną ze wspólnot, które założyły Przystanek Jezus, inicjatywę ewangelizacyjną związaną z głoszeniem Dobrej Nowiny wśród młodzieży na Przystanku Woodstock. SWE posiada również własną, rozbudowaną witrynę internetową.

Od kilku lat wspólnymi siłami, Pustynia Miast wraz z SPE, redagują własne pisemko – „Biuletyn Salezjańskich Wspólnot Ewangelizacyjnych”.„Chardcore Christian” – nieregularnika Radykalnej Akcji Ewangelizacyjnej, wydano także kilka pozycji książkowych.

Połączonymi siłami Chóru SWE oraz, zrodzonego we wspólnotach zespołu Stróże Poranka, wydane zostały do tej pory trzy płyty CD: „Czas Łaski”, „Stróże Poranka” oraz „Ze słońcem wstaje nadzieja” Ukazało się również kilka numerów pisma

STATUT STOWARZYSZENIA SALEZJAŃSKICH WSPÓLNOT EWANGELIZACYJNYCH

Salezjańskiej Pielgrzymki Ewangelizacyjnej i Pustyni Miast „SWE CZAS ŁASKI”

ROZDZIAŁ 1

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Stowarzyszenie Salezjańskich Wspólnot Ewangelizacyjnych wychodzi naprzeciw apelom Ojca Świętego Jana Pawła II o nową ewangelizację u progu trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa.

Stowarzyszenie działa na podstawie: – art. 35 ustawy z dnia 17.05.1998 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej ( Dz. U. Nr 29 poz. 154, z późniejszymi zmianami) – przepisów Kodeksu Prawa Kanonicznego o Publicznych Stowarzyszeniach Wiernych ( kan. 312 – 320) z uwzględnieniem przepisów zawartych w kanonach: 298 – 311 oraz 327 – 329: – prawa o Stowarzyszeniach ( Dz. U. Nr. 20 poz. 104 z późniejszymi zmianami ).

Stowarzyszenie działa na terenie Polski

Siedzibą stowarzyszenia jest Inspektorat Towarzystwa Salezjańskiego w Pile

Struktury organizacyjne Stowarzyszenia są związane ze strukturami organizacyjnymi Kościoła w skład Stowarzyszenia wchodzą wszystkie wspólnoty Salezjańskiej Pielgrzymki Ewangelizacyjnej i wspólnoty Pustyni Miast.

A) Stowarzyszenie jest organizacją katolicką działającą na mocy dekretu Inspektora Towarzystwa Salezjańskiego Prowincji Sw. Wojciecha w Pile i posiada osobowość prawną w zakresie cywilnym od momentu zarejestrowania go w Sadzie Wojewódzkim w Poznaniu. B) Skrótowa nazwa organizacji brzmi: Stowarzyszenie „ SWE CZAS ŁASKI” C) Hymn dla wspólnoty SPE jest pieśń „ Niebiańskie dzieci” dla wspólnoty Pustyni Miast pieśń „Gdy uczniów swych posyłał Pan”

Stowarzyszenie działa za aprobatą Księdza Inspektora Towarzystwa Salezjańskiego który wyznacza moderatorów – opiekunów dla Stowarzyszenia.

a) Zadaniem moderatorów jest opieka duchowa nad Stowarzyszeniem b) Obowiązkiem moderatorów jest: – Czuwanie nad zgodnością działalności Stowarzyszenia z nauczaniem Kościoła w duchu Księdza Bosko – Przygotowanie programu formacyjnego dla Stowarzyszenia, – Koordynowanie formacji poszczególnych wspólnot i formacji indywidualnej – Organizowanie wakacyjnej Ewangelizacji wspólnot Pustyni w różnych miastach Polski – Organizowanie i prowadzenie Pielgrzymki Ewangelizacyjnej na Jasną Górę – Przygotowanie i prowadzenie kwartalnych spotkań SWE – Prowadzenie spotkań formacyjnych animatorów wspólnot – Proponowanie spotkań dla studentów i małżeństw SWE, – Koordynacja spotkań i uczestnictwa SWE w Salezjańskim Ruchu Młodzieżowym

Stowarzyszenie może używać sztandaru ze znakiem swoich wspólnot, legitymacji członkowskich oraz pieczęci.

10.

Patronami Stowarzyszenia są : Najświętsza Maryja Panna Jasnogórska Wspomożycielka, Św. Jan Bosko, Św. Dominika Mazzarello.

ROZDZIAŁ II

CELE, ZADANIA I ŚRODKI

11.

Cele – Podstawowym celem istnienia Stowarzyszenia „SWE Don Bosko” jest pragnienie osobistej formacji młodych ludzi i realizacji powołania każdego chrześcijanina do świętości tak by doprowadzić do żywej wiary w Jezusa Chrystusa i przyjęcia Go jako osobistego Pana i Zbawiciela. – zaangażowanie, obecność i wspieranie wszelkich dzieł Ewangelizacyjnych.

12.

Zadaniem stowarzyszenia jest: A) Organizowanie, prowadzenie i wspieranie dzieł ewangelizacyjnych szczególnie na terenie parafii, szkół, zakładów pracy, szpitali, więzień w ośrodkach młodzieżowych i na ulicach B) Zaangażowanie na rzecz ewangelizacji różnych dziedzin życia: rodzinnego, społecznego, kulturalnego i osobistego wg. intencji Ks. Bosko by wychowywać uczciwego obywatela i dobrego chrześcijanina. C) Formowanie głębokiej świadomości korzeni wiary i gotowości obrony wartości chrześcijańskich D) Przeciwdziałanie szerzącym się różnorodnym zagrożeniom ze strony np. laicyzacji, konsumizmu, sekt, okultyzmu, satanizmu, New Age, itp. E) Wychowanie do Ewangelizacji przez słowo Boże, modlitwę, sakramenty św, i lekturę duchową F) Wspieranie członków Stowarzyszenia na drodze ich postępu duchowego

13.

Zadania wymienione w pkt. 12 Stowarzyszenie pragnie realizować przez: – Słowo Boże, Sakramenty św. / szczególnie Eucharystia i Pokuta/, Magisterium Kościoła, charyzmaty i dary duchowe, doświadczenie duchowe Towarzystwa Salezjańskiego – system prewencyjny – Rekolekcje, spotkania cotygodniowe wspólnot, spotkania modlitewne, nabożeństwa, kwartalne spotkania formacyjne, Ewangelizacje uliczne, Pielgrzymki i marsze Ewangelizacyjne. – Konferencje, kursy, dialog ewangeliczny, – Przedstawienia ewangelizacyjne, teatr, koncerty, ogniska, dni radości, – Działalność wydawniczą- biuletyn wspólnot, kolportaż książek i innych materiałów ewangelizacyjnych – Środki społecznego przekazu i uczestnictwo w życiu parafii, – Organizowanie wakacji z Jezusem dla dzieci, półkolonie, pomoc w rekolekcjach szkolnych.

ROZDZIAŁ III

CZŁONKOWIE STOWARZYSZENIA

14.

1. Stowarzyszenie „SWE CZAS ŁASKI” jest katolickie, czyli powszechne, w tym sensie jest otwarte dla wszystkich którzy pragną działać zgodnie z celami Stowarzyszenia. 2. Stowarzyszenie zna trzy rodzaje członkostwa: – członkowie zwyczajni – uczestniczący żywo w pracy i działalności Stowarzyszenia – członkowie wspierający – rodzice, dobrodzieje i sponsorzy – członkowie honorowi- byli wychowankowie i przyjaciele Stowarzyszenia

15.

Władze stowarzyszenia mogą nadać tytuł honorowego członka Stowarzyszenia dając wyraz wdzięczności osobie fizycznej lub prawnej, która została uznana za zasłużoną dla Stowarzyszenia.

16.

1. Członek zwyczajny posiada prawo do udziału we wszelkich działaniach podejmowanych w ramach realizacji celów Stowarzyszenia 2. Członkowie wspierający – są to wszystkie osoby życzliwe dla Stowarzyszenia , zobowiązujące się do dobrowolnego działania na rzecz Jego dobra.

17.

Członek Stowarzyszenia jest zobowiązany: – przestrzegać postanowień Statutu oraz programów dając wyraz postawy dojrzałego posłuszeństwa wobec pasterzy Kościoła, – być wiernym codziennej modlitwie osobistej, karmić się Słowem Bożym i wstawiać się za dzieło Ewangelizacji – brać udział w spotkaniach swojej małej wspólnoty formacyjnej, – brać udział w zaangażowaniu i dziełach Stowarzyszenia zachowując pierwszeństwo posługi w ramach swojej parafii i wspólnoty

18.

Członkostwo wygasa przez: – śmierć członka – dobrowolne wystąpienie ze Stowarzyszenia – wykluczenie uchwałą moderatorów Stowarzyszenia i animatorów wspólnot.

19.

Wykluczenie członka Stowarzyszenia następuje w wypadkach: – prowadzenia działalności i zachowanie rażąco sprzeczne z postanowieniami niniejszego Statutu – pełnienie czynów które godzą w dobre imię katolika, dawanie antyświadectwa wiary, a w ten sposób podważanie wiarygodności stowarzyszenia.

ROZDZIAŁ IV

WŁADZE STOWARZYSZENIA

20.

1. Zgromadzenie Ogólne Członków – Forum „SPE i Pustynia” 2. Zarząd Stowarzyszenia : moderatorzy SPE i PM, sekretarz, skarbnik, przedstawiciel SDB i CMW 3. Rada animatorów

21.

Zgromadzenie Ogólne Członków -Forum 1. Najwyższą władzą Stowarzyszenia jest Zgromadzenie Ogólne – Forum 2. Zgromadzenie Ogólne – Forum, odbywa się z udziałem wszystkich członków. Jeśli Stowarzyszenie przekroczy liczbę 500 członków, w Zgromadzeniu Ogólnym biorą udział delegaci poszczególnych wspólnot. 3. W skład delegatów wchodzą: zarząd, rada kadry, rada animatorów, członkowie założyciele, oraz po jednym członku delegacie – wybranym przez wspólnotę należącą do Stowarzyszenia, jeśli wspólnota przekroczyła 10 osób. 4. Zgromadzenie ogólne – Forum zbiera się co najmniej raz do roku, do kompetencji Zgromadzenie Ogólnego należy w szczególności:: – przemyślenie i zatwierdzenie kierunków działań Stowarzyszenia, – rozpatrywanie aktualnych spraw dotyczących działalności Stowarzyszenia, – zatwierdzenie kalendarium pracy na najbliższy rok, – przyjęcie sprawozdania z działalności poszczególnych wspólnot – uchwalenie koniecznych zmian w statucie Stowarzyszenia,

22.

Zarząd 1. Zarząd Stowarzyszenia stanowią: moderator SPE i moderator Pustyni Miast sekretarz, skarbnik, przedstawicielka sióstr CMW i przedstawiciel kleryków. 2. Do kompetencji Zarządu należy realizacja bieżących celów Stowarzyszenia a w szczególności: – wykonywanie postanowień Zgromadzenia Ogólnego – Forum – zwoływanie raz w roku Forum – reprezentowanie Stowarzyszenia na zewnątrz wobec władz kościelnych i świeckich – przyjmowanie nowych członków i wspólnot do Stowarzyszenia – czuwanie nad działalnością statutową Stowarzyszenia.

23.

Rada Animatorów 1. Ogniwem Stowarzyszenia na szczeblu lokalnym jest wspólnota, która rządzi się i działa zgodnie z charyzmatem i specyfiką Stowarzyszenia, zachowując swoją niepowtarzalność. 2. Każda wspólnota ma swojego animatora który jest przedstawicielem wspólnoty w Radzie Animatorów 3. Każda wspólnota lokalna ma swojego asystenta Kościelnego w parafii do której przynależy bądź swojego animatora duchowego. 4. Animator odpowiada za prowadzenie wspólnoty lokalnej w ciągu roku pracy formacyjnej. 5. Rada Animatorów ma następujące zadania: – wymiana poglądów dotyczących działalności poszczególnych wspólnot, programów – dzielenie się doświadczeniem zdobytym przez wspólnotę lokalną- analiza sytuacji młodzieży danej wspólnoty – decydowanie i wybór miejsc do przeprowadzenia kwartalnych spotkań formacyjnych całej wspólnoty, – ustalanie zasad uczestnictwa wspólnot w inicjatywach diecezjalnych i inspektorialnych.

ROZDZIAŁ V

MAJĄTEK STOWARZYSZENIA

24.

Majątek Stowarzyszenia pochodzi z: – dobrowolnych składek członkowskich – darowizn dobrodziejów i sponsorów – dotacji i spadków

25.

Majątek Stowarzyszenia, którym kieruje zarząd jest własnością Towarzystwa Salezjańskiego Prowincji Św. Wojciecha w Pile zgodnie z prawodawstwem kościelnym.

ROZDZIAŁ VI

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

27.

Niniejszy Statut podlega uchwaleniu przez Zgromadzenie Ogólne – Forum członków Stowarzyszenia . Statut, jego odnowa oraz zmiany wymagają aprobaty ks. Inspektora.

28.

Rozwiązanie Stowarzyszenia może nastąpić: – na wniosek Zarządu uchwałą Zgromadzenia Ogólnego większością 2/3 głosów przy obecności na zebraniu co najmniej ¾ członków Zgromadzenia Ogólnego i zgodą moderatorów. – z ważnych przyczyn przez ks. Inspektora Towarzystwa Salezjańskiego Inspektorii św. Wojciecha w Pile.